Obezite, Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) tarafından sağlığı bozacak ölçüde vücutta anormal veya aşırı yağ birikmesi olarak tanımlanmaktadır. Obezitede vücut ağırlığı, boy uzunluğuna göre normal değerlerin üstüne çıkmıştır. Yağ oranı, erkeklerde vücut ağırlığının %25, kadınlarda vücut ağırlığının %30’unu geçmişse obezite söz konusudur.
 Obezite, tedavi edilmesi gereken bir hastalık, küresel boyutta bir halk sağlığı problemidir. Günlük alınan enejjinin harcanan enerjiden fazla olması durumunda, harcanamayan enerji vucutta yağ olarak depolanmakta ve obezite oluşumuna neden olmaktadır.
Obeziteyi belirlemek için, genellikle Beden Kitle İndeksi (BKİ) esas alınmaktadır. BKİ, bireyin vücut ağırlığının (kg), boy uzunluğunun (m) karesine  bölünmesiyle (BKİ=kg/m2) elde edilen bir değerdir. BKİ 30 kg/m2 üzeri, obezite ( şişmanlık) olarak kabul edilmektedir.
Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de obezite görülme sıklığı giderek artmaktadır.Obezite sıklığı, yaş, cinsiyet, meslek, kırsal ve kentsel bölgelere göre değişiklik göstermektedir.
Türkiye’de  obezite  sıklığı, Metabolik Sendrom Derneğinin  yapmış olduğu çalışmada kadınlarda yaklaşık % 40, erkeklerde % 20, genelde ise % 30 düzeylerinde tesbit edilmiştir. Değişik çalışma gruplarında sonuçlar farklı çıksa da, obezite sıklığı alarm verici düzeylere ulaşmıştır. Obezite sıklığı kentsel alanda kırsal alana göre daha fazladır.
Aşırı ve yanlış beslenme alışkanlıkları, yetersiz fiziksel aktivite, yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi, sosyo - kültürel etmenler, gelir durumu, hormonal ve metabolik etmenler, genetik etmenler ve psikolojik problemler en önemli obezite nedeni olarak kabul edilmektedir.

Obezite, sadece yetişkin kadın ve erkekleri değil, çocukları ve gençleri de tehdit etmektedir. Obezite, yaşamın ilk günlerinden itibaren mücadele edilmesi gereken bir halk sağlığı problemidir. Zira, yapılan çalışmalarda, obezite görülme sıklığının anne sütü ile beslenen çocuklarda, anne sütü ile beslenmeyen çocuklara göre daha düşük oranlarda görüldüğü tesbit edilmiştir. Anne sütü verilme süresi, tamamlayıcı besinlerin türü, miktarı ve başlama zamanlarının da obezite oluşumunu etkilediği bildirilmektedir.

İnsülin direnci – hiperinsülinemi, Tip 2 Diyabet, hipertansiyon, koroner arterhastalığı, hiperlipidemi , hipertrigliseridemi, metabolik sendrom, safra kesesi hastalıkları, bazı kanser türleri , osteoartrit, felç, uyku apnesi, karaciğer yağlanması, astım,solunum zorluğu, bazı gebelik komplikasyonları, menstruasyon düzensizlikleri, aşırı kıllanma, bazı ruhsal sorunlar , toplumsal uyumsuzluklar, deri enfeksiyonları, kasıklarda ve ayaklarda mantar enfeksiyonları ve  kas iskelet sistemi problemleri obezitenin neden olduğu başlıca sağlık problemlerindendir.
Obezitenin tedavisinde, koruyucu sağlık uygulamaları önem taşımaktadır. Burada önemli olan bireylere daha hayatın başından itibaren doğru beslenme alışkanlığı kazandırılması ve bu alışkanlığın sürdürülmesidir. Diyet mutlaka bir diyetisyen tarafından kişiye özel olarak hazırlanmış, uygulanacak zayıflama diyetleri yeterli ve dengeli beslenmeyi sağlayacak düzeyde olmalıdır.
Her gün yapılan düzenli fiziksel aktivite, obezite oluşumunu engellemektedir.
İlaç tedavisi ve cerrahi tedavi yöntemi obezite tedavisinde kullanılabilen en son tedavi seçenekleridir.
Son yıllarda özellikle Sağlık Bakanlığımızın önderliğinde farkındalık oluşturmak amacıyla çeşitli düzenlemeler yapılmaktadır. Obezite Mücadele Hareketi ve  Türkiye Sağlıklı Beslenme ve Hareketli Hayat Programı bu kapsamda planlanmıştır.
    Özetle, nefsimizin her istediği ve bize pazarlanan her ürünü tüketirken doğruluğu konusunda bir kez daha düşünmemizde yarar vardır